Po książkę sięgnęłam przypadkiem biorąc udział w wyzwaniu czytelniczym, skuszona opinią innej czytelniczki. Dopiero po kilku stronach przypomniałam sobie o filmie pod tym samym tytułem. Przez film w całości jakoś nigdy nie potrafiłam przebrnąć, mimo tego, że tata wracał do niego wielokrotnie. Tym bardziej, byłam więc ciekawa książki. Czy znudzi mnie po kilkunastu stronach? Czy okaże się zupełnie nie w moim guście jak film? Cóż okazało się, że jak zwykle książka jest dużo lepsza!

Jak czytam o jakiejś książce, że jest "o życiu" wydaje mi się, że jest to strasznie banalne stwierdzenie, ale w tym przypadku, w odniesieniu do tej powieści jest idealne. Oczywiście w całkiem niebanalnym sensie! Powieść jest o życiu, jest mądra, jest ciekawa, jest wzruszająca i daje czytelnikowi mnóstwo okazji do przemyślenia wartości jakimi kierujemy się na co dzień.
Bohater prof. Rafał Wilczur jest wybitnym kardiochirurgiem w jednej z warszawskich klinik. Jego życie zarówno pod kątem prywatnym, jak i zawodowym wydaje się udane i poukładane. Jednak w dzień rocznicy ślubu cały jego świat rozpada się. Opuszcza go ukochana żona, zabierając ze sobą córeczkę. W wyniku kilku niefortunnych zdarzeń dalsze losy bohatera to nie opowieść o życiu kardiochirurga z Warszawy, a wiejskiego chłopa Antoniego Kosiby.

Dwa życia, dwa odrębne światy. Czytamy o próbie znalezienia swojego miejsca w danej społeczności, odnalezienia się w danym czasie. O życiu bez przeszłości i przyszłości. Oraz o rzeczach aktualnych w dzisiejszym świecie zazdrości, wrogości, pieniądzach i ich roli w naszym życiu. A także o tym, że ponad wszystko co doczesne powinniśmy stawiać człowieczeństwo i człowieka.

Mimo tego, że powieść ma już swoje lata opisane wartości są i będą nadal aktualne. Świetnie się ją czyta, a na pewno jednym z jej wielkich atutów jest realizm.
Polecam!

Po książkę sięgnęłam przypadkiem biorąc udział w wyzwaniu czytelniczym, skuszona opinią innej czytelniczki. Dopiero po kilku stronach przypomniałam sobie o filmie pod tym samym tytułem. Przez film w całości jakoś nigdy nie potrafiłam przebrnąć, mimo tego, że tata wracał do niego wielokrotnie. Tym bardziej, byłam więc ciekawa książki. Czy znudzi mnie po kilkunastu stronach?...