Pierwszy tom Leśnej Trylogii i od razu przeżyłam szok, ale po kolei.

W pierwszej kolejności poznajemy trzy przyjaciółki - Gabrielę, Julię i Majkę. Dziewczyny poznają się w dosyć trudnych okolicznościach - razem zajmują salę w szpitalu psychiatrycznym. Od tego momentu stają się sobie bardzo bliskie.

Następnie trzech braci - Wiktora oraz bliźniaków Marcina i Patryka, którzy mimo, że nie są ze sobą spokrewnieni, nie potrafią bez siebie żyć. Łączą ich trudne przeżycia z dzieciństwa.

Dziewczyny nie miały łatwo w życiu - Julia wychowywała się w domu dziecka, o Majce rodzice zapomnieli, opiekowały się nią niańki, Gabrysia utrzymywała siebie i dbała o swojego ojczyma, który cały czas potrzebował jej pomocy. Pan Antoni za młodu był przetrzymywany i torturowany przez ówczesną władzę.

Panowie swojego dzieciństwa nie chcą pamiętać. Najchętniej wymazali by je z pamięci, chociaż niestety tak się nie da. Mali chłopcy nad, którymi znęcał się tyran, kat - ojczym. Matka Wiktora została dotkliwie pobita, matka bliźniaków uciekła zostawiając dzieci z despotą...

W książce zawarty jest opis ubeckich tortur osób przetrzymywanych w Pawilonie X. Bardzo brutalny opis, który wstrząsnął mną doszczętnie. Nie wyobrażalne jest to, co tam się działo. Tak samo jest z dzieciństwem barci Prado, jednak opis tu jest mniej szczegółowy. Niemniej jednak czytając to wszystko współodczułam ból, który musiał towarzyszyć wszystkim tym osobom.

Co wspólnego mają ze sobą trzy przyjaciółki i trzech braci? Czy los postawi ich sobie na wspólnej drodze? A może oni znało się już wcześniej? Rozwiązanie wszystkich pytań znajduje się w książce 🙂

Pierwszy tom Leśnej Trylogii i od razu przeżyłam szok, ale po kolei.

W pierwszej kolejności poznajemy trzy przyjaciółki - Gabrielę, Julię i Majkę. Dziewczyny poznają się w dosyć trudnych okolicznościach - razem zajmują salę w szpitalu psychiatrycznym. Od tego momentu stają się sobie bardzo bliskie.

Następnie trzech braci - Wiktora oraz bliźniaków Marcina i Patryka, którzy...

Tak beznadziejnej książki do tej pory nie czytałam. Totalna strata czasu. Sposób, w jaki autorka przedstawia kobiety, jest uwłaczający a fabuła tak żenująca, że Harlequiny przy tym to mistrzostwo romansu. Nie polecam

Tak beznadziejnej książki do tej pory nie czytałam. Totalna strata czasu. Sposób, w jaki autorka przedstawia kobiety, jest uwłaczający a fabuła tak żenująca, że Harlequiny przy tym to mistrzostwo romansu. Nie polecam

Trzy przyjaciółki- Gabrysia, Majka i Julka, które poznały się na oddziale szpitala psychiatrycznego. Trzech braci- Wiktor, Patryk i Marcin, których mocniej, niż więzy krwi, łączy traumatyczne dzieciństwo i postać ojczyma- psychopaty i sadysty.

Każde z nich żyje z ciężarem niełatwej przeszłości i na swój sposób próbują sobie z nim poradzić. Coś w życiu kochali, coś stracili, za czymś tęsknią…

Wśród tego wszystkiego, na leśnej polanie zalanej słońcem, jest mały, stary domek z drewnianą ławeczką pod rozłożystą lipą. Ile znaczy on dla naszych bohaterów? W jaki sposób z nimi łączy?

,,Leśna polana” to - jak w przypadku większości książek pani Michalak- schematyczna i do bólu przewidywalna powieść, w której zbiegi okoliczności i sploty zdarzeń, jakie nam przedstawia, są wręcz kuriozalne.

Jak zwykle główną postacią kobiecą jest dobra, skromna dziewczyna. Tym razem jest nią romantycznie pachnąca bzem Gabrysia- wieczna dziewica, zaharowująca się, by utrzymać siebie i ojca- bohatera, katowanego niegdyś przez ubeków. Przed złem całego świata powinien chronić ją Wiktor- jej książę z bajki, z którego ona wcześniej zdjęła zły urok siłą swojego wielkiego uczucia.

Nie wszystko jednak pójdzie po myśli Gabrysi i Wiktora. Kto się do tego przyczyni? Przekonajcie się sami…

Jedynym wątkiem, który zaciekawił mnie w ,,Leśnej polanie” jest historia dzieciństwa trzech braci Prado- i tylko dlatego zdecydowałam się ocenić tę książkę jako 6/10. Jednak opisy przemocy, której doznawali bracia (a zwłaszcza bohaterski Wiktor) są mocno przesadzone i niemożliwe do przeżycia w rzeczywistości. Rozumiem, że Autorka chciała dodać całej historii dramaturgii i poruszyć serca Czytelników – ale wiadra płynącej krwi we mnie samej wzbudziły jedynie niesmak.

Cóż, nie mam w zwyczaju porzucać serii książek po jednym tomie, dlatego sięgnę po ,,Czerwień jarzębin”.

Zakończenie ,,Leśnej polany” ciekawe.

Trzy przyjaciółki- Gabrysia, Majka i Julka, które poznały się na oddziale szpitala psychiatrycznego. Trzech braci- Wiktor, Patryk i Marcin, których mocniej, niż więzy krwi, łączy traumatyczne dzieciństwo i postać ojczyma- psychopaty i sadysty.

Każde z nich żyje z ciężarem niełatwej przeszłości i na swój sposób próbują sobie z nim poradzić. Coś w...

Sięgnęłam po tą książkę że względu na to, że była wypożyczona przez siostrę a ja chciałam coś przeczytać innego niż kryminał. Na początku trochę się zniechęciłam bo zaczęło się tak jak się spodziewałam. Powieści obyczajowo romanyczne to nie moje klimaty. Ale dotrwałam do opisów z historii dziejów na Pawilonie i się trochę rozchmurzyłam. Postać Hitrelka dodała szczypty pikanterii. Oczywiście nie ma tu do czego przykuwać większej uwagi. Jak wiadomo z historii dziejów zawsze byli jacyś zwyrodnialcy i po dzień dzisiejszy zostali. Chodzi mi o to, że dzięki temu odwołaniu książka nie była nudna, cukierkowa i mdła. Dotrwałam do końca i muszę przyznać, że jestem bardzo ciekawa jak autorka zakończy tę wątek z barbarzyńcą...
Co do do dalszych losów bohaterów nie przewiduje totalnej przewrotności ( co w jakiś sposób by mnie totalnie rozbawiło). Myślę sobie, że jak to bywa nie od razu do heppyendu ale koniec końców.
No cóż nie pozostaje nic innego jak przekonać się na własnej skórze sięgając po kontynuację. Pozdrawiam (trzymajcie kciuki bym wytrwała 😁:⁠-⁠)).

Sięgnęłam po tą książkę że względu na to, że była wypożyczona przez siostrę a ja chciałam coś przeczytać innego niż kryminał. Na początku trochę się zniechęciłam bo zaczęło się tak jak się spodziewałam. Powieści obyczajowo romanyczne to nie moje klimaty. Ale dotrwałam do opisów z historii dziejów na Pawilonie i się trochę rozchmurzyłam. Postać Hitrelka dodała szczypty...

Trochę mnie zainteresowała?

Trochę mnie zainteresowała?

Nie byłam do końca przekonana zaczynając czytać. Bardzo chciałam przeczytać coś innego od autorki ale trzymałam na początku pewien dystans. Znowu mimo niewiarygodnych, trudnych do wyobrażenia historii i zbiegów okoliczności czytało mi się bardzo przyjemnie i tym razem z przyjemnością zacznę czytać kolejny tom.

Nie byłam do końca przekonana zaczynając czytać. Bardzo chciałam przeczytać coś innego od autorki ale trzymałam na początku pewien dystans. Znowu mimo niewiarygodnych, trudnych do wyobrażenia historii i zbiegów okoliczności czytało mi się bardzo przyjemnie i tym razem z przyjemnością zacznę czytać kolejny tom.

Dobrze się czyta ale historia trochę odrealniona, za dużo nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności, trochę nieścisłości fabuły z realiami… kontynuacja historii w kolejnym tomie

Dobrze się czyta ale historia trochę odrealniona, za dużo nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności, trochę nieścisłości fabuły z realiami… kontynuacja historii w kolejnym tomie

Od dziś umieszczam książki Pani Katarzyny w ulubionych. Dla mnie cudowna pozycja. połączenie dramatu, chwilami horroru z obyczajówką o przyjaźni i miłości.Podobają mi się wszyscy bohaterowie, mimo swoich wad i popełnianych przez siebie błędów. Książka zawiera także elementy PRL-owskich czasów i traktowania ówczesnych więźniów "politycznych". Czy można urodzić się złym do szpiku kości? Czy takowe zainteresowania można szlifować? Czy bez ukończenia szkoły można zajmować najważniejsze stanowiska w kraju? Czy takie bydlaki jak "Hitlerek" mają w ogóle prawo żyć i chodzić między ludźmi, których skrzywdzili? Ile jest w stanie człowiek unieść niewyobrażalnego wręcz cierpienia? Ile jest w stanie poświęcić dla innych? Czy przyjaźń może być bezwarunkowa? Czy pierwsza miłość nigdy nie gaśnie? Czytajcie . Ja nie mogłam się od książki oderwać i zarwałam niemal całą noc. Ale było warto.

Od dziś umieszczam książki Pani Katarzyny w ulubionych. Dla mnie cudowna pozycja. połączenie dramatu, chwilami horroru z obyczajówką o przyjaźni i miłości.Podobają mi się wszyscy bohaterowie, mimo swoich wad i popełnianych przez siebie błędów. Książka zawiera także elementy PRL-owskich czasów i traktowania ówczesnych więźniów "politycznych". Czy można urodzić się złym do...

Książkę czytałam drugi raz po latach (dokładnie po 4). Zapomniałam niektóre łączenia fabuły w tej książce, bo ta książka tak się łączy. Myślałam, że po latach ta książka mi się nie spodoba, ale nic się nie zmieniło w moim postrzeganiu tej książki dalej jestem w niej zakochana. Czekam na moment, w którym Marcin będzie wiedział, że to ta Majka jestem tego bardzo ciekawa i sięgam po drugi tom

Książkę czytałam drugi raz po latach (dokładnie po 4). Zapomniałam niektóre łączenia fabuły w tej książce, bo ta książka tak się łączy. Myślałam, że po latach ta książka mi się nie spodoba, ale nic się nie zmieniło w moim postrzeganiu tej książki dalej jestem w niej zakochana. Czekam na moment, w którym Marcin będzie wiedział, że to ta Majka jestem tego bardzo ciekawa i...

Wypożyczając całą trylogię, myślałam, że będzie to taka sobie obyczajówka. Leśną Polanę pochłonęłam w jeden dzień. Historia trudna, czasami może trochę przerysowana, z ogromnym ładunkiem emocjonalnym.

Wypożyczając całą trylogię, myślałam, że będzie to taka sobie obyczajówka. Leśną Polanę pochłonęłam w jeden dzień. Historia trudna, czasami może trochę przerysowana, z ogromnym ładunkiem emocjonalnym.