Nieleczone lub źle leczone wrastające paznokcie doprowadzają do powstania tzw. ropowicy paznokcia. Jest to rozległy stan zapalny, który obejmuje głębsze tkanki skóry. Najczęściej obejmuje luźne tkanki łączne. Ropowica paznokcia powstaje nie tylko w wyniku nieleczenia wrastających paznokci, ale również w wyniku zanokcicy, o której pisaliśmy tutaj.
Ropowica paznokcia jest wywoływana przez paciorkowce i gronkowce, które dostają się w głąb tkanki w wyniku powstania ubytku w skórze. Paciorkowce i gronkowce naturalnie występują na skórze człowieka, ale w momencie przerwania ciągłości tkanki dochodzi do ich przemieszenia w głąb skóry. Pojawia się stan zapalny, który z dnia na dzień może być coraz bardziej rozległy.
Kto jest zagrożony ropowicą?
Najczęściej na ropowicę paznokcia zapadają osoby chorujące na cukrzycę lub białaczkę, lub pacjenci po nieudanym leczeniu wrastającego paznokcia, ewentualnie tacy, którzy w ogóle nie podjęli się takiego leczenia. Ryzyko ropowicy paznokcia to kolejny argument przemawiający za tym, by dokładnie wybrać gabinet podologiczny, do którego się udamy. Zwróćmy przede wszystkim uwagę na doświadczenie specjalistów pracujących w danym miejscu oraz na przestrzeganie higieny.
Objawy ropowicy paznokcia
Ropowica najczęściej występuje właśnie w kończynach, ponieważ tutaj najczęściej dochodzi do przerwania ciągłości tkanki w okolicy paznokcia. Najczęstsze objawy ropowicy to:
- ból, gorączka i ogólne rozbicie
- zaczerwienienie skóry w miejscu infekcji
- wyczuwalne ciepło w miejscu infekcji
- twardy lub miękki obrzęk
- powiększenie węzłów chłonnych
- problem z normalnym poruszaniem palcem, który został zainfekowany
Powyższe symptomy powinny od razu wzbudzić w nas alarm i zmusić nas do szybkiego kontaktu z lekarzem.
Leczenie ropowicy paznokcia
Leczenie ropowicy w dużym stopniu zależy od stadium zaawansowania choroby. Nieleczona choroba stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia i życia człowieka. Rozszerzające się zapalenie może objąć nawet nerki, serce, płuca i krew, a nie tylko sąsiednie tkanki.
Leczenie ropowicy zaleca lekarz i powinno być przeprowadzane pod jego nadzorem. Najczęściej stosuje się okłady z 30-procentowego alkoholu izopropylowego, które mają właściwości chłodzące. Dokonuje się również unieruchomienia chorej kończyny.
W przypadku poważniejszego stanu należy przyjąć serię zastrzyków z antybiotykami. Dodatkowo stosuje się maści o działaniu miejscowym, które efektywnie zmniejszają obrzęk. W najpoważniejszych przypadkach niezbędna jest interwencja chirurga, która polega na nacięciu tkanki, wyczyszczeniu z ropy i usunięciu zakażonych komórek. Bardzo często jeden zabieg nie wystarcza i trzeba go powtarzać.
Brak komentarzy, dodaj jako pierwszy!